پیامبر مکرّم اسلام(صلى الله عليه و آله و سلم) در گفتارهای مختلفی ازدواج را سنت خود معرفی کرده است.

شرع مقدّس اسلام به ازدواج عنايت و تأكيد فوق العاده‌اى دارد. بطورى كه پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) مى‌فرمايند:

«النِّکَاحُ سُنَّتِی فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِی فَلَیْسَ مِنِّی‏» ازدواج سنت من است، هرکس از سنت من روی برگرداند، از من نیست.(بحار الأنوار)

و از حضرت امير المؤمنين(عليه السلام) رسيده است:

«تَزَوَّجُوا، فَاِنَّ التَّزْوِيجَ سُنَّهُ رَسُولِ اللهِ(صلى الله عليه و آله و سلم)، فَاِنَّهُ كَانَ يَقُولُ: مَنْ كَانَ يُحِبُّ انْ يَتَّبِعَ سُنَّتِي، فَاِنَّ مِنْ سُنَّتِي التَّزْويِجَ» (وسايل الشيعه جلد ۱۴، ص ۴.)؛ «ازدواج كنيد، كه همانا ازدواج كردن سنت رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) است كه همواره مى‌فرمودند: هر كسى كه دوست دارد از سنّت من تبعيت كند، همانا «ازدواج كردن» از سنّت من است.»

اسلام به پسر و دختر امر مى كند كه هر چه زودتر ازدواج كنند و آن‌قدر به اين مهّم تأكيد دارد كه رسول گرامى (صلى الله عليه و آله و سلم) ازدواج نكردن را اعراض از سنّت خويش، يعنى خروج از اسلام، مى‌داند (اَلنِّكَاحُ سُنَّتِي فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِي فَلَيْسَ مِنِّي) و خانه‌اى را كه در آن «ازدواج» صورت پذيرد بهترين خانه مى‌داند.

ازدواج یک سنت طبیعی و الهی است ولی پیامبر اکرم(ص) ازدواج را به سنت خودشان تعبیر می‌کنند چراکه در اسلام به خاطر اهمیت این مسأله، تأثیر عمیق تشکیل خانواده در تربیت انسان، رشد فضایل، ساخت و ساز انسان سالم از لحاظ عاطفی و روحی روی این مسأله تأکید ویژه‌ای شده است.

سنّت در لغت به روش در پیش گرفته شده و عادت شده در زندگى اطلاق مى‏‌گردد. ولی سنّت در اصطلاح علم حدیث، گفتار، عملکرد یا تقریر (تأییداتى) است که به قصد تشریع براى امّت از پیامبر اکرم (ص) صادر شده است.

واژه «سنت» در روایت (اَلنِّكَاحُ سُنَّتِي فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِي فَلَيْسَ مِنِّي)، هم با معنای لغوی آن سازگار است و هم با معنای اصطلاحی؛ یعنی پیامبر(ص) می‌خواهد بگوید که راه و روش من ازدواج کردن است و این در دین من نیز مورد تأیید قرار گرفته و هر کس که با این امر مخالف باشد، از من محسوب نمی‌شود.

در واقع این حدیث در صدد منحصر کردن این سنت نسبت به پیامبر(ص) نیست، بلکه بیان‌گر اثبات آن به عنوان شیوه زندگی دینی پیامبر اکرم(ص) می‌باشد.