نکات تفسیری آیه ۵ سوره حجرات

وَلَوْ أَنَّهُمْ صَبَرُواْ حَتَّى‌ تَخْرُجَ إِلَيْهِمْ لَكَانَ خَيْراً لَّهُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ‌

و اگر ايشان صبر كنند تا تو از خانه به سويشان در آيى برايشان بهتر است و خدا آمرزگار رحيم است‏.

مفردات:

وَ لَوْ أَنَّهُمْ: به راستی اگر ایشان

صَبَرُواْ: صبر می‌کردند

حَتَّى‌ تَخْرُجَ: تا بیرون آیی

غَفُور: بسیار آمرزنده

احترام به استاد

گرچه مسئله‌ى صدا زدن پیامبر اكرم‌ (صلى الله علیه وآله) از پشت دیوار و پنجره، امروز دیگر مطرح نیست، ولى درس و قانونى كه از این ماجرا به دست مى‌آید، براى ما كارساز است. در تفسیر روح‌المعانى مى‌خوانیم كه ابن عباس به خانه‌ى استادش مى‌رفت، ولى درِ خانه را نمى‌زد و صبر مى‌كرد تا خود استاد بیرون بیاید. از او پرسیدند: چرا در نمى‌زنى؟ و او در پاسخ این آیه را تلاوت مى‌كرد: «وَلَوْ أَنَّهُمْ صَبَرُواْ حَتَّى‌ تَخْرُجَ إِلَيْهِمْ لَكَانَ خَيْراً لَّهُمْ» اگر مردم صبر كنند تا تو از خانه خارج شوى براى آنان بهتر است.

احترام به وقت و برنامه‌ریزی دیگران

یک درس مهم از آیه ۵ سوره مبارکه حجرات، احترام به برنامه‌ها و اوقات فراغت دیگران است. «لو انّهم صبروا…»
لحظه به لحظه زندگی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) طبق برنامه‌ریزی خاص ایشان بود. پیامبر مکرّم اسلام وقتی در منزل بودند مقداری از وقتشان را به خانواده و مقداری دیگر را به خود اختصاص داده بودند و مشغول عبادت یا تفکر بودند. و در بیرون منزل هم تمام وقت ایشان در اختیار مردم و جامعه بود. بنابراین لازم نبود که با فریاد از پیامبر(ص) بخواهند که از منزل بیرون بیاید!

بی‌ادب‌ها توبه کنند، چون...

بعد از نزول این آیه شریفه برخی از افرادی که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله وسلّم) را با نام کوچ کوچک صدا زده بودند و یا با فریاد از او خواسته بودند که از منزل خارج شود، از کار خود پشیمان شدند. «وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ‌» برای دلجویی از این افراد هست که نگران نباشند و خداوند رفتار آنان را خواهد بخشید. بنابراین در برابر افراد بى‌ادب و بى‌خرد، باید از باب رحمت، گذشت و مهربانى وارد شویم و آنان را از رحمت خدا مأیوس نكنیم. خداوند ضمن سرزنش كسانى كه پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلّم) را با فریاد صدا مى‌زدند، مغفرت و رحمت خود را مطرح مى‌كند تا ناامید نشوند وفرصت تغییر رفتار داشته باشند.«وَ لَوْ أَنَّهُمْ صَبَرُواْ… وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ‌»

پیمایش به بالا